Sabah 7'de bir markete girerken bir Votka Tonik caddenin aşağısındaki bardan New Orleans'ta alışılmadık bir şey değil. Hayatın çalışma şekli budur. Şehrin meşhur gidip gidilebilen kupa kültürü açık bir alkol kabı taşıyan herhangi bir yere yürüyün , yerel toplumun dokusuna o kadar yerleşmiştir ki, sakinler onsuz yaşamı hayal bile edemezler.

Big Easy'nin her köşesinde, süpermarkete ve mahalledeki kısa gezilere, bir arkadaşımın evine kadar neşeyle açık içkiler taşıdığım son yolculuktan sonra, şunu düşünmeye başladım: Bu nasıl başladı? New Orleans gibi bazı şehirlerde açık alkole neden izin verilirken diğerlerinde izin verilmiyor?

İlk araştırmam, New Orleans'ın açık alkol politikası ile en meşhur liberal olmasına rağmen, Amerika'da kupa kültürünün geliştiği tek yer olmadığını keşfetmeme neden oldu. Ülke genelinde Butte, Mt. ve Erie, Pa. Gibi bir avuç küçük kasaba ve şehir, aynı zamanda, azınlıkta olmalarına rağmen, birkaç kısıtlama ile şehrin çoğunda açık içkilerin taşınmasına izin veriyor.

Açık alkole izin verilen çoğu şehirde, Las Vegas Strip, Memphis'teki Beale Street, Savannah Historic District ve Kansas City'nin Power & Light District gibi belirlenmiş eğlence bölgeleri ile sınırlıdır. Ve birçok ek şehir, yerel ekonomileri canlandırma çabası içinde açık içkiye izin veren semtler yaratma eğilimine atlamak istiyor.

Ancak gidilecek kupanın tarihini gerçekten anlamak için, her şeyin başladığı New Orleans'taki evrimini anlamak gerekir. Aslında, New Orleans'ta bir bardak içkinin hikayesi, ne olduğunun değil, ne olmadığının hikayesidir.

New Orleans içki tarihçisi Elizabeth Pearce, aynı zamanda New Orleans içki turu şirketinin de sahibi olan Amerika'nın her zaman yasadışı olmadığını söylüyor. İç ve Öğren ve kitabın yazarı Bunu İç

. Halka açık yerlerde içmek çok uzun süre yasadışı değildi.

Pearce, dışarıda içki içmenin 19. yüzyılın sonlarında, işçi sınıfından erkekler öğle yemeği molalarında bir hırıltıya maruz kaldıklarında ve eşlerin onlara uzun çubuklarla metal kova bira getirdiklerinde yaygınlaştığını söylüyor. Pearce, sokakta içmenin yanlış bir şey olmadığını söylüyor. Yasadışı olan şey alenen sarhoşluktu.

Pearce, 1950'lerde Chicago'da şişe çetelerinin (bekar erkek grupları, çoğu evsiz) sarhoş olduğu, kavga başlattığı ve kaldırımda şişe bira bıraktığı bir sorun haline gelmeye başladığını söylüyor. Kavgalar başlamadan önce sorunu çözmek isteyen şehir, 1953'te halka açık yerlerde içmeyi yasaklayan bir yasa çıkardı.

Pearce, medeni haklar eylemlerinin ortaya çıkmasıyla birlikte serserilik yasalarının pek çok belediyede uygulanmaya başladığını söylüyor ve bunların çoğu ırksal nedenlerle. Pearce, serserilik yasalarının anayasaya aykırı olduğu gerekçesiyle reddedildiğinde, toplumlar içkiyi kamuya yasadışı hale getirebileceğimizi fark ettiler.

New Orleans'ta içki içenler. Joel Carillet

Pearce, 1970'lerden başlayarak, birçok belediyenin tam da bunu yapmaya başladığını, komşu belediyenin serserilerin başka bir bölgeye gelmesini önlemek için benzer bir yasayı kabul etmesinden sonra birbirine komşu iller ve şehirler ile tam da bunu yapmaya başladığını söylüyor.

Pearce, halka açık içki içmenin bu keyifsiz ve uygunsuz rahatsızlık verici davranışla ilişkilendirildiğini söylüyor. Bu yeni bir fikir. Yine de tüm bu yasalar ülkenin çoğunda geçerliyken, New Orleans'ta çok farklı bir şey oluyor, diyor.

Pearce, Bourbon Caddesi'nin İkinci Dünya Savaşı'ndan sonra önemli bir turizm merkezi olarak ortaya çıkmaya başladığını söylüyor. Avrupa'ya giden on binlerce bekar adam, liman kentinden savaşa gönderilmeden önce son bir kez daha New Orleans'a gelirdi. 1950'lerde şehrin büyük kulüplerinin çoğunun mafya tarafından kontrol edildiğini ve çok sayıda yerel halkın bu nedenle köhne kuruluşlara girmek istemediğini söylüyor.

1960'larda hippi kültürünün ortaya çıkması ve plastiğin yaygınlaşmasıyla birlikte, New Orleans'ta klüp sahiplerinin bir pencereden taşınabilir içecekler sattıkları pencere avcılığı uygulaması ortaya çıkmaya başladı. Bu aşağı yukarı Bourbon Street'i bugün olduğu gibi yaya caddesine çevirdi.

Pearce, hedefin, başka her yerdeki deneyimin anahtarı olduğunu söylüyor. New Orleans'ta yolculuk aynı derecede önemlidir ve bazı durumlarda varış noktası yoktur. Sokağın kendisi gösteri oluyor ve herkes elinde bir içki ile dolaşıyor.

Şehir, pencere avcılığını yasaklayan bir yasa çıkardı, ancak kararname belirsiz olduğu için atıldı ve 1970'lerde New Orleans'ta pencere avcılığı yasal hale geldi. Pearce'e göre, başlangıçta Fransız Mahallesi ile sınırlıyken, kısa süre sonra tüm şehre yayıldı, çünkü Mahalle dışındaki bar sahipleri de istiyordu ve burayı belirli bir bölgeyle sınırlayan yasa ziyaretçiler için fazla kafa karıştırıcı olarak görülüyordu.

Pearce, halka açık yerlerde içerken barın ruhunu yanınızda taşıyorsunuz, diyor. Biraz daha açıksınız, biraz daha arkadaş canlısı, belki biraz daha hoşgörülüsünüz. New Orleans sakinlerinin şehrimizde her gün deneyimledikleri şey budur.

New Orleans, 2,000 mil uzaktaki Butte, Mt.'de, lejyonlarca turist için gidip-içme kültürünü yaygınlaştırmakla meşguldü, ancak insanlar yalnız kalmak istiyordu.

20. yüzyılın başında, eski madencilik patlaması mahallesi, bir zamanlar Chicago ve San Francisco arasındaki en büyük şehirdi ve madenlerde çalışmak için çok sayıda İrlandalı göçmeni cezbetti. Madenler büyük ölçüde terk edilmiş olsa da (sadece bir tane kalmış), bu bağımsız sınır ruhu bugün hala güçlü.

Kişi Resimleri

Butte içki fabrikasının CEO'su Courtney McKee, yüz yıl önce, bakır madenciliğinin altın çağında, günün 24 saati çalışan bakır madenlerinde ... içki içmek için bir miktar kontrol uygulamaya çalışma fikrinin kimseye bir anlam ifade etmediğini söylüyor. Headframe Ruhları . Sakinlerin bu engebeli doğası gerçekten değişmedi.

McKee, İçki Yasağı sırasında alkol tüketimiyle ilgili hiçbir şeyin değişmediğini söylüyor. Butte'de gerçekten yasak yoktu. Bar gazoz dükkanlarını aramaya geçtiler. ... O vahşilik ve kanunsuzluk kültürü ve ruhu değişmedi. Halka açık içkiye getirilen tek kısıtlama, sabah 2 ile sabah 8 arasında halkın içki içmesini yasaklayan ve hatta yerel halkın önemli muhalefetiyle karşılanan yeni bir yasadır.

McKee, bazı insanlar deneyimi en uç noktaya taşıyor ve bunu nicelik ve umursamazlıkla yapıyor, diyor. Ancak çoğunlukla kaliteli bir deneyim ve bir aile deneyimidir. Butte'yi ziyaret ederken, özellikle de yıllık St. Topluluğun boyutu kabaca iki katına çıktığında Patrick Günü partisi.

Bu arada, 2.000 mil uzakta, Pa. Erie'de, şehrin açık konteyner yasaları (biranın kamu tüketimine izin verildiği ancak içki veya şaraba izin verilmediği) Erie Gölü kıyılarında yaklaşık 100.000 nüfuslu bir Rust Belt topluluğunun yeniden canlandırılmasına yardımcı oldu.

Erie'de yaşam boyu ikamet eden Chris Sirianni'ye göre, Union Station'daki Brewerie , Erie, yaprak üretimi ve daha fazla beyaz yakalı iş geldikçe dönüşen ve kendini yeniden keşfeden mavi yakalı bir kasabadır. Kasaba şu anda Buffalo ile bir sezon boyunca en fazla kar birikimi rekorunu kırmak için hararetli bir savaş içindeyken son 40 yılda, yılda üç ila beş ay boyunca, yaşamak veya ziyaret etmek için daha iyi bir yer yok.

Şehrin plajları ve koyları büyük yaz cazibe merkezleri olabilir, ancak kasaba aynı zamanda halka açık yerlerde içki içebileceğiniz bir yer olarak da bilinir. Erie yeniden icat etmeye çalışırken her yaz şehirde düzenlenen birçok sokak festivalinin ve blok partilerinin başarısı için halka açık içki yasalarının çok önemli olduğunu savunan Sirianni, özel etkinlikler için harikulade barlar ve restoranlar için harika olduğunu söylüyor. kendisi bir turist destinasyonu olarak.

Yine de, Erie’nin banliyölerinden ve çevresindeki topluluklardan çok sayıda ziyaretçinin gelmesine yardımcı olan açık konteyner yasalarına rağmen, şehir son zamanlarda açık alkol kısıtlamalarını deniyor.

Sirianni'ye göre tek dezavantajı şehir şu anda şu soruyu soruyor: Çizgiyi nereye çekeceğiz? Geçen yıl, Erie, çok sayıda insanın kendi biralarıyla ortaya çıkmasına ve kentin ücretsiz blok partileri ve etkinliklere katılmasına yardımcı olan yerel ekonomiye katkıda bulunmamasına yanıt olarak ilk kez kamu alkolüne izin verildiği yerlerde sınırlar ve sınırlar oluşturdu. ilk başta.

Yasada düzenlemeler yapılabilse de, hiç kimse Erie'nin yakın zamanda açık konteyner özgürlüğünden kurtulmasını beklemiyor. Şehir merkezindeki işletmelere neler kattığını gördüğünüzde, diyor Sirianni, bunun için çok güçlü bir argüman var.