2017'de benimle Gaskonya'ya giden Moleskine'i gözden geçirdiğimde, Armagnac tadım notlarım, Fransa'nın en az brendi yapım bölgesi olan fındık, meyan kökü, elma, miso, deniz yosunu, deri, kakule, fermente mantar, çörek, papatya, marmelat, nane, süet, salça.

Yıllarca Armagnac'ın 170 mil kuzeybatıda bulunan ünlü brendi kuzeni konyakının daha sert, daha rustik bir versiyonu olarak tanımlandığını duymuştum. O kadar çok duydum ki, bu eski kestaneyi gerçek olarak kabul ederek, kendim tekrar etmeye başladım.

Ama Armagnac'ın Bas, Tenareze ve Haut bölgelerinde bir düzineden fazla üreticiyi ziyaret ederek öğrendiğim şey, Fransa’nın ilk brendisinin sert ve yuvarlanmadığı oldu. Çeşitli, özel ve kişiseldir, kullanılan her bir üzümün damgası ve her bir üreticinin çiçeksi ve iştah açıcıdan zengin ve olgun olana kadar karakterinde silinemez seçimleri. Konyak lüks bir ipek yorgan ise, Armagnac ince dikilmiş bir yadigarı yorgan. Ve onun eski kalıplarına her baktığınızda, hiç farketmediğiniz ve yardım edemeyip takdir edemeyeceğiniz yeni bir parça göreceksiniz.

Bu, Armagnac'ın neden konyaktan daha iyi olduğuyla ilgili bir hikaye değil. İkisi de güzel brendiler, her biri ilginize değer. Bu, Armagnac'ın - satın alınabilirliğinden aromatik ve lezzet karmaşıklığının geniş oyun alanına kadar - gerçek bir zanaat barmeninin ruhu olmasının nedenidir.

John Foreman

New York City Flatiron Room'un sahibi Tommy Tardie, ne olursa olsun her zaman zayıf olanın peşindeyim diyor ve İnce ve Nadir . İkincisini 2017'de açtığında, ilk viski merkezli barından farklılaşmak istedi ve daha az ilgi gören ruhlara derin bir dalış yaptı. Armagnac faturayı doldurmakla kalmadı, aynı zamanda Tardie’nin dikkatini de çekti. Şu anda yaklaşık 30 şişe taşıyor ve hatta daha fazla adanmışı cezbetmek için özel bir masa başı arabası bile var. İncil'i yaymayı seviyorum, diyor.

Herhangi bir üzüm bazlı ruh gibi, Armagnac da bir şarap olarak başlar. Ancak, konyakın baz şarabı sona erdirmek için nötr bir araç olarak fermente edilirken (çoğu konyak üreticisi kendi üzüm bağlarına bakmaz), Armagnac üreticileri, küçük istisnalar dışında, genellikle damıtma işleminin gerçekleştiği yerden üzüm bağları olan yetiştiricilerdir. Ve birçoğu gibi Tariquet , Armagnac'ın yanı sıra sofra şarabı da üretin (konyak üreticileri kural olarak yapmaz).

Armagnac'ta kullanılmasına izin verilen 10 üzüm çeşidinden dördü baskındır: ugni blanc, baco blanc, folle blanche ve colombard. Eski bir beşinci, plant de grasse, birkaç üreticinin deneyler yaptığı bir geri dönüş yapıyor.

En sık ekilen, yaklaşık% 55 ile ugni'dir. Armagnac’ın son on yıldır bölgesel Amerikan büyükelçisi ve eğitimcisi May Matta-Aliah, ikincisi% 35 ile baco, ardından folle ve colombard, diyor. Ancak damıtıcıların bu üzümleri nasıl kullandığı benzersizdir. Daha çok bir yapımcı kararı olma eğiliminde, diyor. Ve toprağa ve üzümün ona nasıl uyum sağladığına bağlı olarak bölgeye göre biraz değiştiğini söyleyebilirim.

Armagnac'ta sıralar halinde sarmaşıklar.

Jibi44

Konyak, son ruhu olabildiğince nötr hale getirmek için iki kez damıtılırken, Armagnac, çoğu zaman ateşle beslenen çömelme sütunu fotoğraflarından bir kez geçer ve ruhu daha düşük bir kanıtta ve aromatik tutan türlerinin çoğu bozulmadan bırakır. Bunun anlamı, Armagnac'ın harika kokması ve tadı olmasıdır.

New York City'nin kokteyl ikonları The Dead Rabbit ve şimdi kapatılan BlackTail'in eğitim müdürü Gregory Buda, halkın bu işte en çok nefret ettiğim kelimeye yönelme eğiliminde olduğunu söylüyor. Ama bakıyorsak pürüzsüz narin, yumuşak ve yumuşak olarak, sonra konyak bu faturayı [doldurur]. Bu, meşe ağacının içeri girmesi için boş bir kağıt parçası. Daha yoğun şeylerin etrafımızı sarması daha zordur ve Armagnac'ın yoğunluğu daha fazladır.

Bu belki de Armagnac'ın en çekici özelliğidir. Armagnac, Cognac'tan farklı olarak, sadece nispeten küçük üretime sahip olmakla kalmayan, aynı zamanda kendi bağlarında ruhlarının etkileyiciliği konusunda seçimler yapmaya başlayan onlarca ve düzinelerce küçük ve orta ölçekli çoklu nesil aile üreticisinin hakim olduğu bir bölgedir.

Bir barmen ve eski genel müdür yardımcısı Patrick Sterling'i yapan, tarihin cazibesiydi. R’evolution New Orleans'taki Royal Sonesta otelinde, 2018'de şehrin 300. yıl dönümü için Armagnac üretiminin en eskilerinden biri olan 1893 model bir Castarede Armagnac'ı kullanarak bir hatıra Sazerac oluşturun. Armagnac, 19. yüzyıl kokteyli sırasında ithal edilen şeydi. ABD'de patlama zamanı diyor. Fransız brendi isteyen orijinal kokteylleri düşünürseniz, Armagnac'a atıfta bulunuyorlardı.

Marian Weyo

Benimle Armagnac'a aynı seyahatte olan Buda, çoğu zaman benim aynam olarak gördüğüm merak ve merakla bakıyordu. Üzüm bağlarında yürümek ve terörizmin ruhun nihai sonucuyla ne kadar derinden dolandığını anlamaktan, ateşle doldurulmuş fotoğrafları görmeye kadar (birçok evin hala kendine ait değil, bunun yerine evden giden eski hareketsiz durağan yollara bağlı kalması) bitkiden şişeye süreci müşterilerle paylaşmak için güzel bir hikaye.

Buda, bunu 40 veya 50 çeşit agavla yapılabilen mezcal ile eşitlerken tekila sadece bir tane kullanıyor, diyor Buda. Bu çeşitliliğe sahip bir ruha sahip olmak çok büyük bir fırsat. Konyak konusunda sınırlısınız çünkü sadece çoğunlukla ugni blanc kullanmakla kalmıyor, aynı zamanda üzüm yerine fıçı yaşlanmasına odaklanmak için nötr olmasını sağlıyor.

Ancak Sterling'in 650 $ 'lık masa başı Sazerac'ına rağmen, Armagnac'ın diğer kısmı, daha iyi bilinen brendi kuzenine kıyasla daha uygun bir fiyata geliyor.

New York City'deki Raines Law Room ve Dear Irving'in içecek direktörü Meaghan Dorman, Fransız brendilerin yaş tanımına atıfta bulunarak, konyağın genellikle VSOP olması ve gerçekten [lezzetli] olması gerektiğini düşünüyorum. Bu nedenle, karıştırmak için muhtemelen çok pahalıdırlar. Şu anda kokteylleri için iki VS Armagnac deniyor çünkü doğuştan gelen ifade kalitesini ve sayısız içeceğin içinde ayağa kalkma yeteneğini takdir ediyor.

Kolumu Çevir (agnac)

San Francisco’dan bu ananaslı içeceğin bir yudumundan sonra Kirli Alışkanlık , daha fazla ikna etmeye ihtiyacınız olmayacak.

V.S.'nin cep kolaylığı ve hatta VSOP Armagnac bile gerçekten çekici, hem de blanche versiyonları gibi, büyüleyici aromatikleri kullanılan üzümün veya üzümlerin bireyselliğine sıfır olan, pişmemiş pisco benzeri bir ruhtur. Ancak daha seyreltilmiş versiyonlar bile, aslında olası bir savurganlık alemindeki şişelerdir ve bunlar büyük bir bağ bozumu (daha viski-merkezli temel yaş karışımlarını destekleyen nadir bir konyak kuşudur). Birkaç on yıllık harmanlanmış yaşa sahip bir konyak sizi birkaç yüz dolardan binlerce dolara çıkarabilir. Yaklaşık yüz dolar ve bozuk para karşılığında 1966 model bir Armagnac ile Armagnac'tan uzaklaştım.

İşlenebilirlikte, Armagnac başkalarıyla da iyi oynuyor. Tahmin edebileceğiniz gibi, blanche versiyonları çok parfümlü; Bunlar meyveli ve ileriye dönük bir çiçek, diyor Buda. Genel olarak, karıştırılmış Martini tarzı içeceklerde çok iyi giderler. Ve üzüm bazlı bir başka ruh olan pisco'nun yerine harika bir alternatiftir.

Buda ayrıca eski versiyonların çavdar ve rom gibi ruhlara bağlanma eğiliminde olduğunu da bulur. Bir ruh eşleşmesi olarak, genellikle orta yaş aralığında olan çavdar viskisi ve rom ile gerçekten güzel oynuyor, diyor. Bunu bir boks maçı gibi düşünün: Ağır siklet ile ağır siklet ve hafif ile hafif sikleti eşleştirin. Birkaç yıllık bir Armagnac'ı birkaç yıllık bir rom veya çavdar ile eşleştirirseniz, birbirleriyle iyi kaynaşma eğilimindedirler.

Gaskonya geleneğinde Armagnac'ı tek başına yudumlamak elbette A-OK. Fine & Rare'de insanlara bir şey tanıtırken, bunun ötesine geçmek istiyoruz. Armagnac kokteylimiz var ama bunu yemek sonunda bir sindirim olarak ya da bir parça çikolatalı VIP'ler için evin iltifatı olarak da kullanıyoruz.