Sadece 42 yaşında olan Ntsiki Biyela, kendi alanında bir efsane olarak görülüyor. Dümenini aldıktan sonra Stellekaya Şarapları 2004'te Güney Afrika’nın ilk Siyah kadın şarap üreticisi oldu. On yıl sonra başladı Orijinal , şu anda ödüllü chardonnay'ler, sauvignon blancs ve Bordeaux karışımları ürettiği kendi kendini finanse eden bir girişim. Burada yolculuğundan ve dünyanın en hızlı büyüyen şarap bölgelerinden birinin önünde nelerden bahsediyor.

Şarap dünyasına nasıl girdiniz?

1999'da Stellenbosch'ta [Üniversite] okumaya başladım. KwaZulu-Natal eyaletinden geldim ve her şey farklıydı. Dili bilmiyordum ve kültürü de bilmiyordum, bu da çalışmayı çok daha zorlaştırıyordu. Şarabın var olduğu hakkında hiçbir fikrim yoktu! Şarap yapımı okursanız parasını ödeyeceğimizi söyleyen bir burs için başvurdum. Ve eve geri dönmeyeceğimi biliyordum. Ben de kendimi buna adadım.

Başladığınızda Güney Afrika'daki şarap yapımı sahnesi bugünkü durumuyla karşılaştırıldığında nasıldı?

Şarap endüstrisi demografik olarak pek değişmedi. Ama aslında şarap üreticisi olan insanlara bakmaya gelince, şimdi daha fazla genç şarap üreticisi görüyorum, birçok yenilik ve yeni üzümlerin ortaya çıktığını görüyorum. Şimdiki durumda nasıl çalıştığını görmek için uzun zamandır terk edilmiş olduğu için şarap yapmanın ve onu geri getirmenin eski yöntemlerine bakarak şimdi daha fazla deney var.

Güney Afrika'da bir şarap üreticisi olmanın en büyük zorlukları nelerdir?

Pekala, bariz unsurlar var. Küresel ısınma kesinlikle bizi etkiliyor. Bunu her gün analizlerimiz ve her yıl hasat zamanlarımızla görüyoruz. Şubat ayında kırmızı şarap çekmeye alışkın değildik ve şimdi bunu yapıyoruz. Üzüm bağlarını yetiştirmenin yeni yollarını bulmaya çalışıyoruz.

Sahneye girerken üstesinden gelmek zorunda kaldığınız bazı belirli engelleri ve engelleri açıklayın.

Sadece Siyah kadın olmaması değildi; genel olarak çok fazla kadın yoktu. Geriye dönüp baktığımda, öğrenciyken bir şarap yapımı seminerine gönderildim. Tüm seminerde bir bayan olduğu için gördüğüm korkunç bir sahneydi. Aklımda, Burada en azından bir kadın daha var diye düşündüm. Ama o sadece kayıtta çalışan oydu! Beni korkuttu. Burada olmam gerektiğini düşünmedim. Her gün [okulda] sorulacaktım, Neden buradasın?

Tüm bu zorluklarla birlikte, gerçekten çalışmaya başladığımda cehennem olacağını düşündüm. Ama ilginç bir şekilde, başladığımda, bir telefon alıp daha önce hiç tanışmadığım bir şarap üreticisini arayabilir ve yardım isteyebilirdim. Ve yardım alırdım.

Yani insanlar hemen kabul ediyorlardı?

Şaraphaneye gelip şarap üreticisini isteyen insanlar vardı. Ve içeri girdiğimde, 'Hayır, süpervizörü değil, kazananı arıyorum. Öyleyse, Tamam ve onları ofise gönderip patronumla konuşacaktım, o da onları geri çevirecek ve bana geri gönderecek [gülüyor]. Bunun bir şok olduğunu anlıyorum, çünkü bir şarap üreticisinin nasıl görünmesi gerektiğini biliyoruz. Ve bu cinsiyet bir şarap üreticisini temsil etmiyor.

Güney Afrika'da hala böyle mi?

Hayır. Daha fazla kadın var ve kendi şirketlerini kuran daha fazla kadın var. Yani büyüme var, ilerleme var.

Bu ilerlemede etkili olduğuna inanıyor musun?

Evet. Sektör içinde ve dışında da. [Kadınlara], [geleneksel olarak] hoş karşılanmadıkları sektörlere girebileceklerini söylemeleri için [kadınlara] ilham verdiğimi fark ettim.

Şaraplarınızı benzersiz kılan nedir?

Benimle konuşan şarap yaparım. Benim gibi deli olan ve benim yaptığım şeylerden zevk alacak insanlar olduğuna inanıyorum. İnsanlar olarak biz aynıyız ama farklıyız. Ben kırmızılarda uzmanlaşırdım. Ama kendi şaraphanemi açtığımda beyazlarla da çalışmaya başladım. Şimdi, çok çeşitli, ancak her biri farklı bir ev tarzına sahip dört şarapım var. Damak zevkimi neyin heyecanlandırdığıyla ilgili. Yaptığım chardonnay'a baktığımda, genellikle soğuk iklimi ve ılık iklimi [meyveyi] harmanlıyorum, çünkü her iki karakteri de seviyorum. Çok cesur şarapları sevmem.

Sırada sizin için hangi projeler var?

Mevcut misyon, Aslina'yı küresel bir marka olarak büyütmek ve Aslina için bir yuva kurmaya çalışmaktır. Aslina'nın bir evi, bir üzüm bağı ve bir ziyaretçi merkezi yok. Şu anda en büyük pazarlar ABD, Japonya ve Hollanda'dır. Ancak Kanada, Gana, Svaziland ve Tayvan'ı inşa ediyoruz.

Başardığını gerçekten bildiğin an neydi?

Sonunda perakendeciler gelip kapılarını çalmak yerine şaraplarımı istedi.

Sektörde ne gibi değişiklikler görmek istersiniz?

Bunu daha kapsayıcı hale getirmenin yolları üzerinde çalışıyoruz, sadece [marjinalleştirilmiş] grupların içeri girmesini kolaylaştırmak için değil, aynı zamanda onlar için de daha fazla ilgi yaratmak için, sadece Güney Afrika'da değil, küresel olarak.