John deBary, ödüllü bar ve restoranlarda on yıldan fazla deneyime sahip bir New York City barmeni, yazar ve danışmandır. Sıfır geçirmez botanik içecekleri üreten Proteau'nun CEO'su ve kurucusudur ve aynı zamanda şirketin kurucu ortağı ve yönetim kurulu başkanıdır. Restoran İşçileri Topluluğu Vakfı , konaklama endüstrisindeki işçiler için yaşam kalitesini iyileştirmeye adanmış bir savunuculuk ve bağış organizasyonu. İlk kitabı olan 'Ne İstersen İç: Nesnel Olarak Lezzetli Kokteyller İçin Öznel Rehber' adlı kitabı 2020'de yayınladı.

Uzun, pembe, meyveli, biraz acı - kendime ait bir şey görüyorum Singapur askısı . Ve belki de on yıldan fazla bir süredir sevgimi korumasının nedeni budur.

İlk öğrendiğim tarif, NYC’nin PDT'sinde çalışırken oldu. Ananas suyu, cin, Bénédictine içeriyordu. Kiraz Heering , limon, nar şurubu ve Angostura acı. İlk yudumda aşktı - hala hatırladığım bir an.

Altı yıl önce, bir danışmanlık müşterisi için Singapur'u ziyaret etme şansım oldu. Oradayken, elimden geldiğince çok sayıda farklı Singapur Sapanı içerek büyülendim. Sadece en klasik versiyonu değil, aynı zamanda en lezzetli olanı bulma görevindeydim. Bu görev beni Sentosa adasındaki plaj kulüplerine götürdü. Marina Bay Sands ve özel bir kapsül Singapur Broşürü Kocamla birlikte Slings'i yudumlayıp Lady Gaga ile dans ederken, izleyiciler ünlülermişiz gibi fotoğraflar çekerken.

Raffles'ta Uzun Bar.

Doğal olarak, sonunda Uzun Çubuk Singapur Sling'in doğum yeri olan Raffles Oteli'nin. Maceramın en iyi ve en kötü Singapur Sapanlarını burada buldum. En kötüsü? Eskimiş gibi tadı önceden karıştırılmış bir partiyle yapılmış Havaili Yumruğu ve standart altı cin. Çoğu insanın sipariş ettiği klasik buydu. En iyisi? Bir çağrı markasıyla yapılmış bir Singapur Sling (seçtim Martin Miller’ın ). Lezzetliydi - mükemmel karışım. Tek tek malzemeleri ayırt edebildim, ancak hepsi ortaya çıkan bir Singapur Sapanlığına yol açtı, ki bu benim için mükemmel teknik ve malzemelerle yürütülen harika bir tarifin işaretidir.

O zamandan beri kokteyl dünyası klasik kokteylleri yeniden keşfederken izledim: Daiquiri , Son söz , Negroni . Bar topluluğu, kapsamlı tarihsel araştırma ve deneme yanılma temelinde, mümkün olduğunca orijinaline yakın standart bir tarif etrafında birleşir. Bunu genellikle modern kokteyl kanonunda nefes kesen trend parçaları ve uzun ömür izler. Singapore Sling'in anı yaşamasını bekledim ama o an hiç gelmedi. Neden bilmek istedim?

Rafflesâ € ™ Long Bar'da Singapur Sling.

Bu soruyu, içki içen halkın Singapur Sling'e olan sevgisini hızla ilan ettiği sosyal medyaya götürdüm. Bar profesyonelleri, tercih ettikleri tariflere ve içkiyle ilgili deneyimlerine ağırlık verdi.

Nick Diedrich Manolito New Orleans'ta ilk Sling siparişini Londra'daki bir görev sırasında aldı ve kokteyl tarihçisi David Wondrich tarafından popüler hale getirilen bir versiyonunu yaptı. Her biri bir gram cin, Cherry Heering, Bénédictine ve misket limonu, soda ve bir tutam Angostura bitterinden oluşuyordu - nar şurubu veya ananas içermiyordu. Bu, konuk tarafından hızlı bir şekilde geri gönderildi ve birçoğunun uygun gördüğü bir eğitim: ananas ve nar şurubu versiyonu.

Ted Dr. Cocktail Haigh’in makalesi The Genealogy and Mythology of the Singapore Sling (Jared Brown’ın kitabında) Mixologist: The Journal of the American Cocktail ) bize gerçek bir Sling'in 1675 yılına dayanan rom, şeker ve su karışımı olduğunu söyler. Bununla şu anki Singapur Slingimiz arasındaki eksik halka Boğazlar Sling , tarihsel olarak doğru Wondrich versiyonuna çok benzeyen bir şey.

Öyleyse, iki orijinal tarif var mı? Bu yüzden mi Singapore Sling'in hiç bir anı olmadı? Tadı nasıl olması gerektiğini kimse bilmiyorsa, nasıl bir fenomen haline gelebilir?

Belki de özgünlük her zaman düşündüğümüz şey anlamına gelmiyor. Singapur'daki Long Bar o zamandan beri bu soruya yeni bir yaklaşımla yeniden açıldı. Baş barmen Priscilla Leong ile konuştum ve felsefelerini anlattı.

Leong, klasik kokteyllerin evrimi ve nasıl yapıldıkları ve hatta ne ile yapıldığı, zaman içindeki sosyal ve ekonomik değişikliklerin harika bir yansıması olduğunu söylüyor. Kaydedilmiş tarih önemlidir, ancak özgün olmak aynı zamanda o anda orada olmakla da ilgilidir. Bir merkezi ortaya çıkarmak yerine, yeni bir merkez yarattılar. Efsaneye sadık kalmak yerine, deneyime sadık kalmaya çalıştılar. Canlandırılmış tarifi, uzun, pembe ananas ve nar şurubu varyasyonuna sadık kalıyor.

Haigh’in tanımına göre, bu Singapur Sling teknik olarak bir sapan değil ve Wondrich’in hesabına göre de gerçekten doğru değil. Bu arcana parçası ne kadar ilginç? Nihayetinde içeceği saklıyor mu? Kokteylin doğduğu yerin otantik bir merkezini yeniden kurmasıyla, Singapur Sling şimdi yıldız dönüşüne hazır mı? Göreceğiz.