Her zaman duyduğun bir cümle: Yaş sadece bir rakamdır. Ancak, olumlu bir ilk izlenim yaratmak veya bir satışı yakalamak için saniyelerinizin olduğu bar dünyasında, bu sayı, başarılı bir kariyer ile kısa kesilen veya daha kötüsü, hiç işe yaramayan kariyer arasındaki fark olabilir.

Bar sahipleri ve yöneticileri, bir ekip işe alırken genellikle akıllarında bir ideale sahiptir. Ağır vakaları kaldırma yeteneği veya belirli bir ruh veya kokteyl tarzı hakkında derin bir bilgiye sahip olma gibi, hangi niteliklerin gerekli olduğu konusunda dikkatlice düşünürler. Ama belki daha da önemlisi, bir bak akılda. Gençlik bakışı.

20 yıllık barlarda çalıştığımda, şu görünümü tanıdım: taze yüzlü, bakımlı, aleni şık, genel yaş aralığı 25 ile 35 arasında. Biraz tecrübe sahibi olacak kadar yaşlı, başka bir deyişle, ama o kadar eski değil ki gülden allık soldu.

Silverlake'den Singapur'a herhangi bir kokteyl barına girdiğinizde ne demek istediğimi göreceksiniz. İçecek sektörü genç ve güzellerden oluşuyor. Peki, nitelikli bar adayları bu altın profilin dışında bir yere düştüğünde ne olur? Estetiğe o kadar aşık mıyız ki, kapıyı gerçek yeteneklere mi kapatıyoruz? Başka bir deyişle: İçki endüstrisinin yaş ayrımcılığı ile ilgili bir sorunu var mı?

Pazarlama gurusu ve kurucusu, yıllar içinde, çoğu kadın olan, görünüşlerine göre göz ardı edilen birden fazla bar adayı gördüm. LA Yemek Festivali Shawna Dawson. Genellikle 'programımız için doğru değiller' gibi bir yorum duyarsınız, ancak satır aralarını okumak zor değildir. Söz konusu işe alım yöneticilerinin cinsiyetini sorduğumda, şunları söyledi: Bahsettiğim tüm durumlarda, işe alımı yapan erkeklerdi.

Başkalarının yaşlarına ve görünümlerine göre mesleki fırsatlardan mahrum bırakıldıklarını düşünüp görmediklerini görmek için konuyu Facebook bar topluluğuma açtım. Birbiri ardına, nitelikli oldukları işler nedeniyle reddedilme şikayetleri dile getirildi.

New York ve Sydney'in emektar barmeni Jessica Diaz, artık geri arama almama korkusuyla yaşını özgeçmişlerine veya başvuru formlarına eklemediğini söylüyor. Bir başka bar veterineri olan Michigan doğumlu Malina Bickford, “Belli bir yaştan sonra kaç yıldır barmenlik yaptığım konusunda yalan söylemeye başladım çünkü bunun beni çok yaşlı gösterdiğini düşündüm. Bickford şimdi bir kadın içki fabrikasında marka elçisi olarak çalışıyor.

Yaş ayrımcılığının acısını hissedenler sadece kadınlar değil. New Orleans bar efsanesi Paul Gustings, kısa süre önce 15 yıldır elinde tuttuğu bir pozisyondan çok az açıklamayla ayrıldığını söylüyor. Resmi hikaye, diyor, bir turizm rehberi sahibinin şikayeti olduğunu, ancak Gustings yardım edemedi, ancak yaşının bununla bir ilgisi olup olmadığını merak etti. Meslektaşlarının çoğu ondan en az 20 yaş küçüktü ve bazıları 20'li yaşlarının ortalarındaydı. Ve Louisiana isteğe bağlı bir istihdam devleti olduğu için, şikayette bulunmak için çok az başvuru var.

Bar dünyasında tüm yaş ayrımcılığı aynı görünmüyor. New York ve Los Angeles bar topluluklarının saygın bir üyesi olan Gino Pellarin, yeteneği ne olursa olsun, gençken yeterince ciddi veya bilgili görünmediği için sık sık kendisinden geçildiğini söylüyor.

Pellarin, sahipler ve müşteriler tarafından pek çok yaş ayrımcılığına maruz kaldım diyor. 1990'larda ve 2000'lerin başında, 30 yaşın altında olsaydınız pratikte kimse barmene izin vermezdi. Müşteriler size viski veya nasıl içki yapılacağı hakkında hiçbir şey bilmiyormuşsunuz gibi davranırdı.

Onun hesabına göre, bu yaklaşık 2011 yılına kadar olağan bir olaydı. Gün içinde bir barmenlik işi bulmanın zor olduğunu söylüyor. İnsanlar bu işleri sürdürdüler. Ama şimdi o kadar çok restoran ve bar var ki, onları çalıştıracak kadar nitelikli insana zar zor var.

Yine de kanıtlanmış pirzola olan erkek ve kadın barmenler, doğum yılları nedeniyle hala göz ardı ediliyor. Pellarin, bugün 27 yaşında bir bar işletebileceğinizi söylüyor. Sektör küçük çocukları seviyor çünkü onlara daha az ödeme yaparak ve daha çok çalışarak kurtulabilirsiniz.

Yiyecek ve içecek endüstrisine yöneltilen son zamanlarda yaşanan cinsel taciz ve ayrımcılık şikayetleriyle, bar ve restoran yöneticileri nasıl ve kimi işe aldıkları konusunda daha bilinçli hale geliyor. Bu, sektör içinde değişim için bir fırsat olabilir mi? Olabilir. Yetenekli ve kalifiye barmenler yine de otlatmaya gidecek mi? Muhtemelen.

Kesin olan bir şey var: Herhangi bir biçimde ayrımcılık, misafirperverlik ruhuyla bağdaşmaz. Yakın tarih herhangi bir gösterge ise, bir zamanlar kirli küçük bir endüstri sırrı olan şey, tüketicilerin kolayca görmezden gelemeyeceği göz kamaştırıcı bir spot ışığına hızla dönüşebilir. Ve bu gerçek bir değişim göreceğimiz zaman. Çünkü sonuçta en önemli sayı, üzerinde dolar işaretleri bulunan sayıdır.